Anton voor Schagen
Anton Nannes was 40 jaar lang onderwijzer op een basisschool, maar toen zowel het tempo als de digitalisering een steeds grotere rol gingen spelen, vond hij het een goed idee om wat eerder te stoppen. Stilzitten zit niet in zijn aard, Anton ging op de site Noordkopvoorelkaar.nl op zoek naar vrijwilligerswerk. Hij vond de vraag van Hazem, een Syrische vluchteling, die iemand zocht om hem verder te bekwamen in de Nederlandse taal. De koppeling was snel gemaakt, met zijn didactische achtergrond was dit hem op het lijf geschreven. En dus gaat Anton elke week een uurtje naar Hazem om over van alles en nog wat te praten, maar wel in het Nederlands. Uw redacteur mocht zo'n bijeenkomst bijwonen.
Anton vraagt Hazem om te vertellen hoe hij in Warmenhuizen terecht is gekomen. Nadat de thee en een schaal eigengemaakte Syrische heerlijkheden op tafel zijn gezet volgt een aangrijpend verhaal. Zijn naam is Hazem Bachir, hij is 37 jaar en afkomstig uit Syrië. Daar heeft hij aan de universiteit voor tandarts gestudeerd en had een eigen praktijk. Toen de burgeroorlog uitbrak is hij gevlucht en kwam in mei 2014 via Turkije naar Nederland. Hij moest zich melden in Ter Apel, hoorde daar al snel dat hij een verblijfsvergunning kreeg en vond onderdak in een AZC in Friesland. Daar leerde hij de eerste beginselen van de Nederlandse taal. De verblijfsvergunning gold in eerste instantie voor een periode van 5 jaar, die is inmiddels omgezet in onbepaalde tijd. Weldra kreeg Hazem een woning in Warmen-huizen toegewezen en toen dat eenmaal gerealiseerd was kon hij een verzoek om gezinshereniging indienen. Na een klein half jaar kon hij zijn echtgenote en drie kinderen (2 jongens, 1 meisje) weer in zijn armen sluiten.
Hazem een Syrische vluchteling zocht iemand om hem verder te bekwamen in de Nederlandse taal
Hazem wil dolgraag zijn beroep van tandarts weer oppakken. En dat ziet er veel belovend uit, hij loopt op dit moment stage bij een tandarts in Langedijk. Zijn opleidingspapieren worden vertaald vanuit het Syrisch naar het Nederlands, als dat eenmaal gedaan is krijgt hij officieel een contract. Voorwaar een knappe prestatie voor iemand die net aan twee jaar in ons land is.
Naast zijn stage helpt hij als vrijwilliger bij Vluchtelingenwerk Schagen andere Syrische vluchtelingen met de taal en met de papierwinkel. Hij raakt al aardig ingeburgerd, snapt onze grapjes steeds beter en voelt zich erg prettig in Warmenhuizen. Zijn kinderen zitten hier op school, de oudste gaat het nieuwe schooljaar naar groep 8.
Het zal u niet verbazen dat Hazem erg blij is met zijn taalcoach Anton Nannes, die op zijn beurt buitengewoon blij is iets te kunnen betekenen voor een ander. Dankzij Noordkopvoorelkaar kwam er een prachtige koppeling tot stand. Als het gesprek afgelopen is, bedank ik Hazem voor zijn gastvrijheid en complimenteer ik hem met zijn goede Nederlands. Op mijn vraag wat hij het leukst of het mooist vindt in ons land zegt hij: "De mensen zijn hier zo aardig". Met een brede glimlach nemen wij afscheid van elkaar.
Bent u ook op zoek naar vrijwilligerswerk? Kijk eens op www.noordkopvoorelkaar.nl
Door: Hans Groen
Tinus voor HollandsKroon
Tinus voor HollandsKroon Tinus Keizer (60) uit Wieringerwaard werd drie jaar geleden ernstig ziek. Na vele behandelingen kwam hij er gelukkig weer bovenop maar raakte wel zijn baan als Z-verpleegkundige bij Noorderhaven in Julianadorp kwijt. Moest met zijn vrouw noodgedwongen verhuizen naar een kleiner huis met een kleinere tuin en daardoor ook nog stoppen met zijn beestenhobby. "Mijn vrouw werkt nog en daar zat ik, de muren kwamen op me af." Nu bezoekt hij iedere week acht ouderen "om leuke dingen met ze te gaan doen". Wat vindt u leuk Na het zien van een tv-programma met Geer en Goor, waarin ze als vrijwilligers met ouderen op stap gingen, besluit Tinus ook vrijwilliger te worden. Eerst is hij actief bij verpleeghuis Den Koogh in Den Helder, maar dat is niet helemaal wat hij zoekt: "Ik ga liever de wijk in, naar de mensen thuis. Mensen die behalve de zorg vaak bijna niemand zien, van wie de kinderen ver weg wonen en die dreigen te vereenzamen." Zo ben ik via diverse organisaties en Noordkopvoorelkaar aan acht mensen gekomen in Den Helder, Schagen, Julianadorp en 't Zand waar ik iedere week naar toe ga. En ik vraag altijd: wat vindt u leuk? Het kan van alles zijn: autorijden, een terrasje pakken, winkeltjes kijken, wandelen of boodschappen doen. En als het slecht weer is gaan we binnen spelletjes doen of lekker kletsen. Ik heb er bijna een weektaak aan. Ik rijd wat af, maar ik vind het heerlijk om te doen." Vrijwilliger geïnspireerd door Geer en Goor Regie in handen Mevrouw Nanne–de Wit, "geen mevrouw, gewoon Molly, driekwart van 't Zand kent me als Molly", woont zelfstandig in de Zandstee. In april wordt ze 92. Ze hoort slecht en ziet nog maar voor 3%. Ze is ziek geweest, maar nu zit ze op haar stoel bij het raam te wachten op Tinus en uw verslaggever. "Je zou je pak aantrekken", is het eerste wat ze zegt, want dat hebben ze vorige week afgesproken. Mevrouw is naar de kapper geweest en heeft haar mooiste mantelpakje aangetrokken voor de foto. Ze heeft ook al bedacht voor welke wand de foto moet worden genomen. "Ik ben gewend de regie in handen te nemen hoor, ik wil graag alles controleren. "In mijn sterrenbeeld staat, dat ik niet overdonderd wil worden". Terwijl Tinus koffie en thee maakt vertelt mevrouw Nanne over haar leven. Over haar ouders die altijd horecazaken hadden, over de oorlog en het huwelijk met haar grote liefde boer Tinus Nanne en haar vier kinderen. Blijven lachen Dochter Rika heeft via de website van Noordkopvoorelkaar geregeld, dat Tinus iedere vrijdagmorgen bij haar op bezoek komt. "Ik ben zo blij met hem, we knappen er allebei van op want we lachen veel. Je moet wel blijven lachen! Het is nu te koud om naar buiten te gaan, maar voor ik ziek werd ging ik met Tinus wandelen, ik in de rolstoel, en boodschappen doen. We drinken koffie of thee en zitten gezellig te praten. En ik probeer nog een beetje soepel te blijven door over de gangen en trappen te lopen en ik stap af en toe het balkon op voor een beetje frisse lucht. Ik luister graag naar licht klassieke muziek en lees wat met behulp van een apparaat dat alles sterk vergroot. Maar ik ben heel blij met het wekelijkse bezoek van Tinus." Door: Martin Swart Deel deze verhalen en inspireer anderen om ook te helpen! Facebook Twitter LinkedIn Whatsapp Forward
Lees het verhaal